Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2016

μικρό αγόρι

έσπασα το τζάμι με τα χέρια μου και ούρλιαξα
όχι όμως από πόνο
έβαλα να πιώ ένα ποτήρι νερό
αλλά δε μάζεψα ποτέ τα γυαλιά από το πάτωμα
περνούσα πάνω τους σα να μη συνέβει τίποτα
δεν τα ένιωθα να καρφώνονται στα πόδια μου
δεν πονούσα
ένιωσα μικρό αγόρι  που σου λέει
"χτύπα πιό δυνατά, δεν πονάω, είμαι μεγάλος άντρας εγώ"
και η ροή του αίματος κυλούσε πιο γρήγορα τώρα
και τα μάτια μου ήταν ακόμη πιο κόκκινα μετά από αυτή την σκέψη
και ήθελα να σπάσω κάθε είδους τζάμι
και να περπατάω επάνω χωρίς να πονάω
επειδή έτσι θα είμαι
επειδή έτσι θα είναι


Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2016

μάνιουαλ


ξεκίνησα να μεγαλώνω
και δεν σταμάτησα ποτέ

δεξί κλίκ
επιλογές
διαμόρφωση

μπορείς αν θέλεις να σε ζωγραφίσεις
να σε περιγράψεις
να αφήσεις μια ηχογράφηση γι εσένα
ή να αφήσεις τη σελίδα κενή

μα δεν μπορείς ποτέ να ξέρεις
πως θα σε διαμορφώσουν οι άλλοι

γίνεσαι γράμμα ενός απλού μηνύματος
που άλλος πατάει το κουμπί
αντί για σένα
και βγαίνει η αυτόματη επιλογή λέξεων

μεγαλώνεις και δεν γίνεσαι καν μια ολοκληρωμένη λέξη

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2016

έχω εμένα.

έχω δύο κόρες
των ματιών μου
που είναι πάντα ορθάνοιχτα
συστέλλονται και διαστέλλονται αλλεπάληλα
σαν το νερό

έχω δύο χέρια
ζαρωμένα από ένδειξη σοφίας
να χαιδεύουν σκέψεις  άλλων
να ξεγυμνώνουν με φυσικότητα τα σώματα
και να πνίγουν συναισθήματα

έχω δύο αυτιά
βαριά και ασήκωτα απ' τα πολλά ακούσματα
και δυό ρουθούνια
βουλωμένα απ΄τις σκόνες σας

έχω δύο πόδια
μόνο και μόνο για να φεύγω
όταν πρέπει

έχω εμένα.