έσπασα το τζάμι με τα χέρια μου και ούρλιαξα
όχι όμως από πόνο
έβαλα να πιώ ένα ποτήρι νερό
αλλά δε μάζεψα ποτέ τα γυαλιά από το πάτωμα
περνούσα πάνω τους σα να μη συνέβει τίποτα
δεν τα ένιωθα να καρφώνονται στα πόδια μου
δεν πονούσα
ένιωσα μικρό αγόρι που σου λέει
"χτύπα πιό δυνατά, δεν πονάω, είμαι μεγάλος άντρας εγώ"
και η ροή του αίματος κυλούσε πιο γρήγορα τώρα
και τα μάτια μου ήταν ακόμη πιο κόκκινα μετά από αυτή την σκέψη
και ήθελα να σπάσω κάθε είδους τζάμι
και να περπατάω επάνω χωρίς να πονάω
επειδή έτσι θα είμαι
επειδή έτσι θα είναι
όχι όμως από πόνο
έβαλα να πιώ ένα ποτήρι νερό
αλλά δε μάζεψα ποτέ τα γυαλιά από το πάτωμα
περνούσα πάνω τους σα να μη συνέβει τίποτα
δεν τα ένιωθα να καρφώνονται στα πόδια μου
δεν πονούσα
ένιωσα μικρό αγόρι που σου λέει
"χτύπα πιό δυνατά, δεν πονάω, είμαι μεγάλος άντρας εγώ"
και η ροή του αίματος κυλούσε πιο γρήγορα τώρα
και τα μάτια μου ήταν ακόμη πιο κόκκινα μετά από αυτή την σκέψη
και ήθελα να σπάσω κάθε είδους τζάμι
και να περπατάω επάνω χωρίς να πονάω
επειδή έτσι θα είμαι
επειδή έτσι θα είναι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου