σαν αυτές στην παιδική χαρά
θα φορούσα ροζ φορεματάκι γιατί θα ήμουν πάλι 4
και θα χα βάλει τα τακούνια της μαμάς μου
για να καθίσω σταυροπόδι κουνώντας επικριτικά το πόδι μου
μπροστά μου θα είχα μια οθόνη
και θα'παιζε η ζωή μου λεπτό προς λεπτό
θα ήταν η πρώτη φορά που δεν θα βαριόμουν για ταινία
που κρατάει πάνω απο δύο ώρες
και δε θα έτρωγα ούτε μισό πατατάκι
κι όσο περνούσαν τα λεπτά θα εκφραζόμουν αναλόγως
θα γελόυσα θα έκλαιγα θα ήμουν αδιάφορη
ή και συγκλονισμένη
ο λαγός απο τη χώρα των θαυμάτων θα πατούσε παύση
και θα σχολίαζε ψιθυριστά στο αυτί μου
και ο γάτος θα γελούσε σατανικά μέχρι το τέλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου