.

 

μάνα
ήμουν ο πιό μικρός από όλους τελικά
όσα μου χες πεί να μην κάνω τα έκανα
κοιτούσα ψηλά και τώρα έπεσα
έδεσα το σχοινί και το έσφιξα
ότι κρατούσα στα χέρια μου το πέταξα
ποτέ δεν έπραξα όσα σου έταξα
απο τον φόβο μου ποτέ δεν χαμογέλασα

γιατί ήμουν ο πιό μικρός από όλους τελικά
ότι ήθελα να γράψω μέσα μου το έπνιγα
δεν είχα το δικαίωμα
ξέροντας πως ότι και να πω κάποια στιγμή στο μέλλον θα το έκρινα
περάσαμε όλη μας τη ζωή γεμάτη ψέματα

τώρα μεγάλωσα μαμά
κι ακόμη δεν κοιτάω κανέναν τους κατάματα
γιατί τα μάτια μου είναι εύθραυστα
κι άν τους κοιτάξω τελικά
εσωτερικά γεμίζω αίματα

το μάτι

η αγαπημένη σου στιγμή της ημέρας

αυτή που πέφτεις στο κρεβάτι για τον βαθύ τον ύπνο
και ποτέ δεν ξεκουράζεσαι αρκετά
γιατί σου αρέσει να ονειρέυεσαι
και τα όνειρα σου σε κρατάνε ξύπνια
θέλοντας και μη
και βλέπεις συνέχεια ένα μόνο μάτι
να μπαίνει μέσα σε άλλο
και σε άλλο και σε άλλο
και  δεν σταματάει μέχρι να ξημερώσει

χρόνια αυπνία και για χρόνια φίλος σου το μάτι
που γυρίζει συνέχεια μέσα στον εαυτό του και γύρω από αυτόν
και είναι μόνο ένα
ορθάνοιχτο σα γκαραζόπορτα
χωρίς να ανοιγοκλείνει
και δε τρομάζεις πιά
που δεν βλέπεις όνειρα

γλιτώνεις απ' τους εφιάλτες των παιδικών σου χρόνων
και ζωντανεύει μόνο το μάτι
αυτό το μάτι που τα βλέπει και τα ξέρει όλα
και για μένα και για εσένα 

γλειφιτζούρι

η ζωή δεν έχει ιδέα
και καλό θα ήταν να μη την εμπιστεύεσαι

εκδοχή 1

προτιμώ να σου κλέψω το γλειφιτζούρι από το στόμα
για να γευτώ  μισή χαρά

θα σου χαμογελάσω κι ύστερα θα στο δώσω πίσω
δαγκωμένο
θα το πετάξεις στα σκουπίδια
είμαι σίγουρη

και ποτέ σου δε θα μάθεις
ότι ήθελα απλά
να έχουμε την ίδια γεύση στο στόμα