.

 

μάνα
ήμουν ο πιό μικρός από όλους τελικά
όσα μου χες πεί να μην κάνω τα έκανα
κοιτούσα ψηλά και τώρα έπεσα
έδεσα το σχοινί και το έσφιξα
ότι κρατούσα στα χέρια μου το πέταξα
ποτέ δεν έπραξα όσα σου έταξα
απο τον φόβο μου ποτέ δεν χαμογέλασα

γιατί ήμουν ο πιό μικρός από όλους τελικά
ότι ήθελα να γράψω μέσα μου το έπνιγα
δεν είχα το δικαίωμα
ξέροντας πως ότι και να πω κάποια στιγμή στο μέλλον θα το έκρινα
περάσαμε όλη μας τη ζωή γεμάτη ψέματα

τώρα μεγάλωσα μαμά
κι ακόμη δεν κοιτάω κανέναν τους κατάματα
γιατί τα μάτια μου είναι εύθραυστα
κι άν τους κοιτάξω τελικά
εσωτερικά γεμίζω αίματα