Δευτέρα 27 Νοεμβρίου 2017

παγωτό κεράσι.





έχω μια θηλιά στο λαιμό μου κρεμασμένη που προσπαθεί να ξεχάσει
έχω μια φίλη που τρελένεται για παγωτό κεράσι
έχει χίλια προβλήματα στο μυαλό της που θέλει να τα διαγράψει

ψάχνει το κουμπί κι όταν το πατήσει θα πετάξει
μάλλον σε μέρη μακρινά μέσα σε άγρια δάση
παίζει κρυφτό ξανά και ξανά
μα κάτι κάπου κάπως έχει αλλάξει
κι εγώ κι αυτή το παρακάνουμε με τα λάθη

έχουμε βαρεθεί τις νύχτες πάνω  στο ίδιο κρεβάτι
υπάρχει ασφάλεια μα κι από ανασφάλεια είμαστε γεμάτοι

θυμάσε πλέον τι θα πεί αγαπη ?

αν ναι σπρώξε μας ξανά στο μονοπάτι.

Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 2017

το τετράγωνο πληντύριο.



όλα γύρω μας τόσα εύθραυστα
κρέμονται απο λεπτές κόκκινες κλωστές
πόσες φορές να κατέβω πια σαυτή τη στάση
δεν αντέχω να περιμένω το επόμενο
ούτε θέλω να κάνω τσιγάρο γιατί είναι το πρώτο
και με καταστρέφει
θα πετάξω το μυαλό μου στο πλυντήριο
κάπως καλύτερα μετά το μίξερ
μέσα σαυτό το τετράγωνο πληντύριο
πατάς να ξεκινήσει το πρόγραμμα
και καταλήγεις με περισσότερα άπλυτα
να αναρωτιέσαι πως έγινε
και πάλι τα καράβια σου να πέφτουν έξω

Τετάρτη 8 Νοεμβρίου 2017

στην αθήνα.






μέρα πρώτη


έφτασα με τραίνο πάνω κάτω φορτωμένη
πήρα τον αέρα της αθήνας
με περίμενε εκεί
είχε ήδη στρίψει τσιγάρο και για τους δυό μας
σούπερ μάρκετ για προμήθιες και ζωγράφου για μαγειρική
εκείνος έδινε εντολές κι εγώ εκτελούσα
μεγάλη χαρά να έχεις αδερφό μάγειρα
βγήκα στο μπαλκόνι που ήταν το κουζινάκι
κάποιος εκεί κοντά προσπαθούσε να παίξει τρομπέτα
τα είχε  κατφέρει αρκετά καλά
κι αφού ολοκλήρωσα τη μαγειρική με επιτυχία
φάγαμε του σκασμού
κάναμε τσιγάρο
ήπιαμε μπύρα
κι εκείνος όπως πολύ καλά γνωρίζει να κάνει
γέμισε το δωμάτιο με ηλεκτρονική μουσική