φανταστικοί ήχοι

ανοιγοκλείνουμε τα μάτια μας ακούσια
δεν θα λεγα το ίδιο και για τα αυτιά μας
πήγαινε ένα βήμα πριν απο μένα για μένα
η ανάγκη μου στο οτιδήποτε είναι ζωτικής σημασίας
πλέον τρώω επειδή πεινάω
πλέον ο ήλιος βγαίνει απο συνήθεια

μας πνίγουν οι κλειστοί χώροι αλλα βουτάμε μέσα τους για πλάκα
και γελάμε δυνατά
εκκωφαντικά
σα φανταστικοί ήχοι
και ξαφνικά κλαίμε
και πνιγόμαστε
και τίποτα δεν ακούγεται

χαμένοι μέσα σε μικροκάψουλες  ψάχνουμε τον επίλογο
έχουμε κολλήσει στις νέες μας ζωές
μα σε είδα να παίζεις ακόμη με τα παλιά σου παιχνίδια

αυτή είναι η ώρα μας
κλείσε με μέσα στην ντουλάπα