ο καφές απο ένα παππουδίστικο καφενείο μου έσπασε τη μύτη
η γιαγιά στο παγκάκι μου άναψε το τσιγάρο λέγοντας μου
"έχε πίστη στους αγνώστους κόρη μου"
είναι η πιο φωτεινή Πέμπτη που θα μπορούσε να χει κανείς για Σεπτέμβρη μήνα
ο γιατρός ήταν χαμογελαστός όλη την ώρα
πράγμα εντελώς σπαστικό όταν τα χέρια σου είναι μονίμως ιδρωμένα
δε βγάλαμε άκρη
όχι ότι περιμέναμε και να βγάλουμε δηλαδή
καθόλου δε ξαφνιάστικα που μου είπε
"είσαι ο πιο αντιδραστικός και αρνητικός άνθρωπος εβερ"
πες μας και κάτι που δεν ξέραμε
κουλ τυπάκι πάραυτα
μου χάρισε και ένα δισκάκι aphex twin που μπάνιζα όση ώρα έλεγε τα δικά του
γιατί τα δικά μου τα ξέχασα κάπου "πάλι"!
όταν έφυγα η γιαγιά ήταν ακόμη στο παγκάκι
έκανα ένα τελευταίο τσιγάρο και βούρκωσα όση ώρα κοιτιόμασταν
το καπάνι ήταν γεμάτο απο ζωές
ο καθένας τρέχει να προλάβει τη δική του
ωραιά μέρα η Πέμπτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου