κλειδώσαμε την πόρτα από συνήθεια
μετά σκεφτόμουν αν είχα μία ευχή,ποιά θα ήταν
για κάποιο λόγο σκέφτηκα να χω παντοτινές σερβιέτες
μέχρι να μαι για απόσυρση
άπειρη ώρα στο κρεβάτι
με την αρρώστια να μας έχει ξεράσει επάνω του
πονοκέφαλος
κίτρινο δέρμα
μελανιασμένα χείλη και χέρια
χέρια γύρω από λαιμούς
από πόδια
ποιός θα φύγει πρώτος
μα κανείς να μη θέλει να φύγει
ασυγχώρητη μέρα η πρωταπριλιά
εγώ ασυγχώρητη γιατί σ'αφήσανε κι'άλλοι μετά από μένα
και συ και εγώ εν τέλη με αποχαυνωμένο βλέμμα
σίγουρα θα έχανα αν παίζαμε σκάκι
μετά σκεφτόμουν αν είχα μία ευχή,ποιά θα ήταν
για κάποιο λόγο σκέφτηκα να χω παντοτινές σερβιέτες
μέχρι να μαι για απόσυρση
άπειρη ώρα στο κρεβάτι
με την αρρώστια να μας έχει ξεράσει επάνω του
πονοκέφαλος
κίτρινο δέρμα
μελανιασμένα χείλη και χέρια
χέρια γύρω από λαιμούς
από πόδια
ποιός θα φύγει πρώτος
μα κανείς να μη θέλει να φύγει
ασυγχώρητη μέρα η πρωταπριλιά
εγώ ασυγχώρητη γιατί σ'αφήσανε κι'άλλοι μετά από μένα
και συ και εγώ εν τέλη με αποχαυνωμένο βλέμμα
σίγουρα θα έχανα αν παίζαμε σκάκι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου