ακούγομαι;
ναι, μπορείτε να ξεκινήσετε να γρΑΑΑΑφετε
κάθε μου επιστροφή εδώ είναι χειρότερη
ευτυχώς άνοιξα πανία μεσημέρι που οι κάργιες ροχαλίζουν
ανάθεμα το συνάχι που με πιάνει με το που πατάω τα όρια
να ναι καλά αυτός ο ήλιος ο σημερινός
παρέα με τους ναιφ στα αυτιά και μπόλικο κατούρημα στην κύστη
ύστερα ήρθαν τα παράπονα
γιατί ξεχνάω να δίνω δυό σταυρωτά φιλιά πριν πάρω ανάσα
και η μάνα σου ντυμένη με πιτζάμες μινέρβα
πίσω πλάνο στο δωμάτιο να βλέπω μόνο πλάτη
είχε βγεί σίγουρα εξι φορές να κάνει δώδεκα τσιγάρα
μαστουρωμένη τηλεόραση αλλάζει κανάλια που πάιζουν ειδήσεις
καμία χαρούμενη δεν άκουσε και εκείνος πάλι μόνο έγνεψε ένα κλικ αριστερά
για το καλωσόρισες
πνίξε δάκρυ σφίξε στομάχι κλείσε την πόρτα
πλήρης αδράνεια
Επειτα ξέρετε είμαι βέβαιος οτι εμεις που κατοικούμε στα υπογεια είναι ανάγκη να μας κρατουν σαν μαντροσκυλα,καλα δεμένους. Γιατι μολονοτι ειμαστε ικανοι να μεινουμε σαραντα χρονια στην τρυπα μας χωρίς να πουμε λεξη, ωστοσο, οταν βγαινουμε στο φως της μερας, μιλαμε ακαταπαυστα...
ΑπάντησηΔιαγραφήαπο που ειναι αυτο ιφι?
ΑπάντησηΔιαγραφή