σκόνη

τρέχω να προλάβω όσα τραίνα έχω χάσει μέχρι τώρα στη ζωή μου
χωρίς να ξέρω που πηγαίνω
χωρίς να ξεκουράζομαι
χωρίς να ανασαίνω

κολλήσατε σαν βδέλλες επάνω μου
ξύνετε τις ήδη υπάρχουσες πληγές μου
μία μία
λες και δε φοβάμαι να μείνω μόνη

θέλω να πιάσω τον χρόνο
να τον κάνω δικό μου
εγώ και αυτός να εκπέμπουμε το ίδιο μήκος κύματος
κι'αυτή η ρουφήχτρα όλο με τραβάει στον πάτο

μόνο ανήθικα μπορεί να σκεφτεί ένα μυαλό
φτιαγμένο απο ψέμα κι'άυπνο απο τη γέννα του
γι'αυτό μην απορείτε που με φωνάζουν σκόνη
είμαι εξαρτημένη με τα έπιπλα σας
και πάντα επιστρέφω