η γραμμή του χρυσόψαρου

τράβηξε μου μια γραμμή από δω μέχρι εσένα
είτε ίσια είτε καμπυλωτή
δεν έχει σημασία να μας δένει
σημασία έχει να έχει σημασία
όποιος έχει λύσει τα κορδόνια του δε μπορεί να τρέξει
ούτε γρήγορα ούτε μακριά
εχθές ήταν η τελευταία φορά
έχω ξεχάσει πόσες φορές είπα τη λέξη τελευταία
δε μου πέταξαν πέτρες σήμερα
ίσως αύριο να μη πετάξουν πέτρες και σε εσένα
θα ξυπνήσεις χαρούμενη γιατί έχεις ωραίο χαμόγελο
να το λες που και που στον εαυτό σου
και η κατάθλιψη μια λέξη είναι το ξέρω
αλλά αν τραβήξει γραμμή προς τα εσένα
σίγουρα δε θα μπορείς να τρέξεις

i monster

δε μου μιλάς κι'εγώ συνέχεια σε ρωτάω που έκρυψες το τέρας
γιατί δεν έχεις τύψεις σήμερα;
απάντησε μου
πάλι δε κοιμάσαι;
πες μου που το 'χες βάλει και θα σε αφήσω στην ησυχία σου.
σου είχα πεί να γίνεις φίλη του,είναι εσύ.
ίδια εσύ.
όταν ξεσπάς γίνεσαι τέρας.

τραύμα

ξέχασες να μου μάθεις να ζωγραφίζω
και βγαίνω έξω από τις γραμμές μου
που ποτέ δεν είναι ευθείες.
δεν έχω ιδέα με ποιό χέρι κρατάω τα μολύβια μου.
όλα έχουν σπασμένες μύτες.
τις έμπηξα όλες μέσα μου
να προκαλέσω τραύμα.

χλωρίνη

η βάρκα σου βυθίστήκε
και δεν καταλαβαίνω πoιό είναι το πρόβλημα με το να αγαπάω έναν άσχημο σκύλο

σταμάτα να ρίχνεις χλωρίνη στη θάλασσα
κι'εγώ θα σταματήσω την προστακτική

σταμάτα να ρίχνεις χλωρίνη στο σκύλο μου
και γενικά σταμάτα
δεν αντέχω

η αντικοινωνικότητα σου και μου δε χωράει πλέον σ'αυτό το δωμάτιο
γι'αυτό σταμάτα να ρίχνεις χλωρίνη παντού

ψέματα έλεγα
δεν ασπρίζω

κενό

κάθε βράδυ με τρώνε οι τύψεις
κάθε βράδυ κοιμάμαι παρέα με τα  κλασσικά
ποιά είμαι
τι σκατά κάνω
γιατί φέρομαι έτσι αφού
πόσο πιό μπάσταρδη μπορώ να γίνω αύριο
καμία απάντηση
η επόμενη μέρα είναι ακριβώς ίδια

παρόλο που ξυπνάω ιδρωμένη έχω να δώ όνειρα χρόνια
μου λένε "δεν τα θυμάσαι"
ναί, μπορεί
κάποιοι παλεύουν για να θυμούνται
κι' άλλοι πασχίζουν μπας και ξεχάσουν

ζωγραφίζω μόνο μουντζούρες
και η τελευταία ήταν η πιό μαύρη
μπήκα μέσα
είδα πως ήταν κενή

όχι δεν πρέπει να πεθάνω σήμερα
δεν είναι η μέρα μου
αν δεν πεθάνω σήμερα είναι πολύ σημαντικό να ζήσω
είναι ένας κύκλος που δεν έκλεισε
είναι ο κύκλος που δε θα κλείσει ποτέ
ίσως ετσί έπρεπε να κλείσει η ιστορία
ίσως δε τη διηγήθηκα σωστά
ίσως δε την ανέφερα καθόλου 
ίσως να είναι μια ιστορία που δε θα τελειώσει ποτέ 
εύχομαι να 'ναι μια ιστορία που δεν υπάρχει
έυχομαι να'ναι στο μυαλό μου

πλας άλλο ένα γαμμημένο Σάββατο 
είναι ζωτικής σημασίας να μην πεθαίνεις τα
ΣΑΒΒΑΤΑ
 





 

τετράγωνο

τέσσερις γωνίες
δύο τσιγάρα
μια βρεγμένη αγκαλιά κάτι σαν απόσταση νεκρή εθισμένη έξταση στοιβαγμένα βιβλία και πεταμένα λόγια μετάλλια για μια τιμή που ποτέ δεν κέρδισες τα ηχεία σου χωρίς φόβο και η ζωή σου μέσα σε ένα μικρό τετραγωνάκι με τεντωμένα νεύρα

το κλάμα της γάτας

ο ήχος που έκανε το δάκρυ καθώς έπεφτε στη σελίδα του κιτρινισμένου απο το χρόνο τετραδίου
τα κουρασμένα μάτια που δεν άντεχαν τόσο πόνο
τα χέρια που ποτέ δεν άγγιξαν το σώμα που ποθούσαν
και η καρδιά που ράγισε ακόμη μια φορά
ήταν σα κλάμα γάτας η αγάπη σου με ξεγέλασε αφήνοντάς να πιστεύω πως ακούω ένα μωρό αβοήθητο το βρέφος αβοήθητη και εγώ πάλι άργησε η αγάπη ακριβώς μια μέρα

ταχίνι με μέλι

όλα ξεκίνησαν όταν συνειδητοποίησα ότι το ταχίνι μου αρέσει περισσότερο από τη μερέντα
όταν έχω μπροστά μου το βαζάκι δε μένει παρά μόνο να βρώ και το κουτάλι
χαίρομαι σα μικρό παιδί που ακουμπάει για πρώτη φορά τη γλώσσα του στο παγωτό
ύστερα η γλώσσα με τη σειρά της δίνει και παίρνει ευχαρίστηση σε άπλετη μορφή
δε λέω καλή και η μερέντα,πάντα σε φέρνει σε οργασμό
για 'μένα όμως οργασμός είναι το μέλι μέσα στο ταχίνι
η μερέντα ποτέ δε μου χάρισε απλόχερα αυτή τη γλύκα
άλλωστε γούστα είναι αυτά
και οι παρομοιώσεις είναι μόνο για αυτούς που γνωρίζουν

πλανόδιοι

δεν θυμάμαι τι σκεφτόμουν χθές το βράδυ
μου καρφώθηκε στο μυαλό πως οι πλανόδιοι είναι άμεσα συνδεδεμένοι με τις σχέσεις των ανθρώπων
οι πλανόδιοι περιφέρονται στους παράδρομους χωρίς μόνιμη εγκατάσταση
η λέξη μονιμότητα στερεί εν μέρη την ελευθερία
δεν είναι η αγαπημένη λέξη των ανθρώπων,τους πνίγει κόβοντας τους την ανάσα άνθρωποι εθισμένοι στην αλλαγή,το μάτι τους είναι αχόρταγο να δεί και να θαυμάσει ένα πιο πρωτότυπο,πιο διαφορετικό και πιο ξεχωριστό πράγμα τη φορά αρκεί κανένα τους να μη θυμίζει ότι έχουν δεί ως τώρα ο πλανόδιος-άνθρωπος επιθυμεί να δεί άλλο πελάτη,άλλο μέρος να στήσει τον πάγγκο του,άλλο χαμόγελο να του πει καλημέρα ανάλογα με την περίσταση εκείνος ξέρει τι προιόν να πουλήσει στον καθένα άλλωστε οι άνθρωποι δεν είναι δέντρα δεν ριζώνουν

κοκτειλ

θρυμμάτισε καλά τον εγωισμό
στύψε μέσα κάθε είδους συναίσθημα
ψιλόκοψε με χάρη ολόκληρη την ανασφάλεια
πρόσθεσε μια δόση έξαψης
ίσως χρειαστείς και δύο δόσεις αγάπης τη μιά για σιγουριά και την άλλη έτσι για να υπάρχει τέλος διακόσμησε το ποτήρι με το πιο μεγάλο ψέμα σου και έτοιμο το κοκτέιλ