Παρασκευή 11 Μαρτίου 2016

καφές απο νυφάδες χιονιού



ορκίστηκα να μη το ξαναπιάσω το ριμάδι το στιλό
με κάνει να βγάζω τα απόκρυφά μου στη φόρα
όμως στο σημερινό καφέ η ζάχαρη είχε διαφορετική γεύση
και απ'το τσιγάρο μου έβγαινε άγνωστος καπνός
τι ήταν αυτό που μ'έπνιγε και μ'έσπρωχνε
τι ήθελε να βγεί και δεν μπορούσε ίσως να ήταν απλά οι νυφάδες που ζόρισαν το πεισματάρικο εγώ μου με έκαναν και λύγισα και ξέσπασα σε δάκρυα είδα μια τόσο όμορφη και ήσυχη πλευρά της πόλης και τελικά δε με ένοιαξε αν θα νικήσει το στιλό βλέπετε είμαι απο εκείνα τα κορίτσια που αγαπούν το καλοκαίρι κι είχα ξεχάσει να κοιτάζω πιο βαθιά σε ότι αγαπώ λιγότερο απο αυτό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου