η φωτιά ζεσταίνει μόνο τους άλλους
αυτούς, τους φυσιολογικούς
που δε γδέρνουν το δέρμα τους
και δε ξέρουν να καίγονται.
εδώ έχει πάντα κρύο.
κοιτάζω με μίσος και ζήλεια την κλεψύδρα
που μου φανερώνει επιδεικτικά το χρόνο,
το διάστημα εκείνο που αναμειγνύει
τον πόνο με τους γαλαξίες
και το τίποτα με τα αστέρια.
δε χρειάζεται να καταλάβεις ούτε να σε καταλάβουν.
έχεις φίλη τη μοναξιά.
αν είσαι καπνιστής έχεις και τα τσιγάρα.
κάτι τοίχοι λευκοί, για αντίθεση
κάτι ηχεία παλιά, αλκοόλ,
πολλά χαρτομάντηλα
κι'αν ξεμπλέξεις το κουβάρι σου
να θυμάσαι ότι ο μήνας δεν έχει πάντα 30 μέρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου